Europese Commissie wil treinnetwerk versnellen

De Europese Commissie heeft een ambitieus actieplan voorgesteld om het Europese hogesnelheidsnetwerk tegen 2040 aanzienlijk te verbeteren. Het doel is om reizen tussen grote hoofdsteden merkbaar te versnellen, met als blikvanger een reistijd van zes uur tussen Parijs en Madrid. Daarmee wil Brussel het spoor een volwaardig alternatief maken voor korteafstandsvluchten.

Het plan maakt deel uit van de Europese mobiliteitsstrategie die inzet op schoner vervoer en minder luchtverkeer binnen het continent. Hogesnelheidstreinen moeten het fundament vormen van een duurzaam netwerk dat steden als Berlijn, Kopenhagen, Parijs, Madrid en later ook Brussel, Amsterdam en Keulen nauwer met elkaar verbindt. De Commissie stelt dat een beter geïntegreerd spoorsysteem niet alleen reistijd bespaart, maar ook de uitstoot van het Europese transport aanzienlijk kan verminderen.

Voor de uitvoering mikt Europa op een combinatie van infrastructuurverbetering, interoperabiliteit en eenvoudiger ticketing. Dat betekent nieuwe spoorverbindingen, modernisering van bestaande lijnen en uniforme technische standaarden zodat treinen probleemloos over de grenzen kunnen rijden. Daarnaast werkt de Commissie aan een digitaal platform waarmee reizigers één ticket kunnen boeken voor internationale trajecten. Het plan benadrukt ook samenwerking tussen nationale spoorbedrijven en private aanbieders om knelpunten op te lossen.

Voor België ligt er een strategische kans. Het land vormt al een kruispunt tussen Frankrijk, Duitsland en Nederland en zou een centrale rol kunnen spelen in de toekomstige hogesnelheidsroutes. Verbindingen zoals Brussel–Parijs, Brussel–Amsterdam en Brussel–Keulen kunnen profiteren van snellere infrastructuur en betere aansluiting op Europese corridors. Voor reizigers betekent dit kortere reistijden, minder overstappen en een realistischer alternatief voor vluchten binnen West-Europa.

Toch blijft het project op veel punten een visie. De investeringen zijn groot, de besluitvorming complex en de uitvoering strekt zich uit over vijftien jaar. Nationale overheden moeten nog concrete plannen indienen en financiering voorzien. Ook blijft onduidelijk hoe tarieven, onderhoud en internationale ticketverkoop worden geregeld. Maar met dit actieplan legt Europa de lat hoog: een continent waar de trein niet langer het trage alternatief is, maar het logische vervoermiddel tussen de hoofdsteden.